Nazia (7) uit Pakistan kan niet naar school vanwege haar beperking

Nazia (7) staat in de deuropening van haar huis. Ze weet precies wat er zo gaat gebeuren. In de verte hoort ze vrolijke stemmen. Dan ziet ze de groep kinderen, ze lopen luidruchtig haar kant op. Twee meisjes gieren het uit. Nazia glimlacht voorzichtig mee. Plotseling schiet haar oudere zus door de deuropening en rent achter de groep kinderen aan, op weg naar school. De vrolijke stemmen vervagen langzaam in de verte. En dan is het stil. Nazia blijft alleen achter in de deuropening.

Praktische obstakels voor onderwijs

In Pakistan gaan meer dan 26 miljoen kinderen niet naar school, het op één na hoogste aantal ter wereld. Een groot deel van deze kinderen leeft met een beperking. Veel inwoners van Pakistan geloven dat een handicap een vloek is. Daardoor worden kinderen met een beperking vaak binnenshuis gehouden en verborgen voor de buitenwereld.

Daarnaast maken praktische drempels het voor kinderen met een beperking moeilijk om naar school te gaan. Veel ouders kunnen geen geld opbrengen voor hulpmiddelen zoals een rolstoel, loopbeugels of gehoorapparaat. Ook zijn scholen vaak niet toegankelijk en ontbreekt het leraren aan de juiste kennis om inclusief onderwijs te bieden.

Nazia kon niet naar school

Ook de 7-jarige Nazia moest thuisblijven. Als baby kreeg ze polio, waardoor haar beenspieren verzwakten en ze niet meer kon lopen. De school lag te ver, en zonder hulpmiddelen kon Nazia daar niet naartoe. Haar vader, Aziz, besteedde al zijn spaargeld aan behandelingen, maar zonder resultaat. “We maakten ons zorgen om haar toekomst”, vertelt hij. Ook voor Nazia zelf was het pijnlijk: “Ik werd heel verdrietig als ik andere kinderen naar school zag gaan.”

“Ik werd heel verdrietig als ik andere kinderen naar school zag gaan.” — Nazia

Nazia (vooraan, in het midden) twee jaar geleden met haar loopbeugels in het VSO-leercentrum.

VSO-vrijwilligers gaan van deur tot deur

VSO vindt dat ieder kind recht heeft op onderwijs. Daarom gaan onze lokale vrijwilligers van deur tot deur, op zoek naar de ‘verborgen kinderen’ van Pakistan. Zo stond VSO-vrijwilliger Marya op een dag voor de deur van Nazia. “Nazia zat stilletjes in een hoekje toen ik haar woonkamer binnenliep. Vanaf dat moment wist ik dat ik alles op alles zou zetten om haar toegang tot onderwijs te geven”, zegt Marya.

“Vanaf dat moment wist ik dat ik alles op alles zou zetten om Nazia toegang tot onderwijs te geven.” — Marya

Marya opende een VSO-leercentrum

VSO-vrijwilliger Marya komt zelf uit Pakistan en begrijpt als geen ander hoe belangrijk onderwijs is: “Als een kind naar school gaat, kan dat de toekomst van het kind 180 graden draaien.” Met steun van VSO volgde Marya een training in lesgeven en opende ze een VSO-leercentrum in haar eigen huis. Dankzij de steun van VSO-donateurs kon ze de ruimte inrichten met kleurrijke matten, posters, boeken en andere leermaterialen.

Nazia kon eindelijk naar school

Marya gaf Nazia loopbeugels, waardoor ze langzaam kon leren lopen. “We zullen de dag nooit vergeten dat we haar voor het eerst zagen staan”, zegt haar vader Aziz. Daarnaast ontving Marya haar in het leercentrum. Nazia’s zelfvertrouwen groeide met de dag en langzaam maar zeker begon ze vrienden te maken. Na zes maanden inhaallessen begeleidde Marya haar bij de overstap naar een reguliere school.

Nazia (tweede van rechts) kan eindelijk weer lopen, dansen, spelen en lachen.

Hoe gaat het twee jaar later met Nazia?

Ruim twee jaar nadat Marya bij Nazia’s huis aanklopte, brachten we opnieuw een bezoek aan Nazia. En wat blijkt? Ze kan niet alleen staan, maar ook lopen, dansen, spelen en lachen. Nazia’s beperking houdt haar niet langer tegen. Elke ochtend brengt haar vader haar naar school, trots dat zijn dochter kansen krijgt waar hij nooit van had durven dromen. En Nazia’s grote droom? Ze wil later lerares worden, net als Marya.

Voor Marya is dit verhaal minstens zo betekenisvol. “Ik heb het gevoel dat ik iets bijzonders heb bereikt,” zegt ze. “En ik hoop in de toekomst nog veel meer kinderen te kunnen helpen.”

“Ik hoop in de toekomst nog veel meer kinderen te kunnen helpen.” – Marya

Nazia had geluk, maar andere kinderen niet

Inmiddels hebben we al honderd leercentra geopend in Pakistan. Voor Nazia ziet de toekomst er daardoor weer veelbelovend uit. Maar we zijn er nog lang niet: duizenden kinderen met een beperking worden nog steeds verborgen voor de buitenwereld. Met jouw steun kunnen we daar verandering in brengen. Doe vandaag een gift en geef kinderen met een beperking de kans om te leren.

Bekijk het project   Word donateur!