Ondernemen als vrouw in Egypte: Marwa’s succes met…
24 oktober, 2024
Baby’s in Oeganda gaan hun eerste dagen naamloos door het leven – als ze de bevalling al overleven. Moeders houden rekening met de keiharde realiteit: de kans dat hun kindje sterft, is groot. En dat terwijl de doodsoorzaak meestal eenvoudig te voorkomen is, mits de verpleegkundigen en artsen de juiste kennis en apparatuur in huis hebben. Ook voor Janet was de kans groot dat haar kindje nooit een naam zou krijgen: ‘Na de geboorte had mijn kindje ademhalingsproblemen. Een uur lang was hij in ademnood. Al die tijd dacht ik dat hij het niet zou gaan redden.’
Gelukkig was het kindje van Janet in goede handen bij de verpleegsters in het Referral Hospital in Gulu (Oeganda). ‘Ze hebben hem handmatig beademd. Mijn opluchting was onbeschrijfelijk groot toen zijn ademhaling weer op gang kwam.’ Helaas konden Janet en haar baby nog niet naar huis. Het kindje kreeg problemen met zijn maag. ‘Zijn buikje was helemaal opgezwollen en hij bleef maar gewicht verliezen. De artsen dachten aan een infectie, maar ze wisten niet precies wat het was.’
‘Ik was heel erg ongerust. Nog maar zo klein en dan al vechten voor zijn leven.’
Vroeggeboortes, zuurstoftekort, ondergewicht – meestal overlijden de baby’s in Oeganda aan dingen die gemakkelijk te voorkomen zijn met de juiste behandeling. Daarom werkt VSO aan de verbetering van de neonaten- en kinderafdeling in het Referral Hospital. Met de nieuwe medische apparatuur hebben de pasgeboren kindjes een grotere overlevingskans. VSO-professionals leren het lokale personeel hoe ze met de apparaten moeten werken. VSO’er Gerieke leerde de verloskundigen in Gulu bijvoorbeeld hoe de nieuwe couveuses werken en welke baby’tjes erin moeten. Of hoe ze baby’s met ademhalingsproblemen moeten behandelen met de beademingsballon. Ook leerde Gerieke hen andere behandelmethoden zoals een klysma uitvoeren.
Toen het kindje van Janet nog amper een kilo woog, kwam Gerieke erachter dat hij een verstopping had. Nadat hij een week lang dagelijks klysma’s kreeg, poepte hij weer zelf en ging het snel beter. ‘Zonder die behandeling was mijn baby waarschijnlijk doodgegaan. Dankzij Gerieke konden we eindelijk met ons kindje naar huis en hem een naam geven: Rubanga Kene Innocent. Daar ben ik hen ontzettend dankbaar voor.’